Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

To be continued...


143.426 και... the end. Τόσες λέξεις έγραψε το κοντέρ (χωρίς γλωσσάρι και ευρετήριο προσώπων) για να τελειώσει μόλις τώρα, η Δεσίδα, το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας μου.

Θεωρούσα ότι θα ήταν μικρότερο από το πρώτο, την Ερεστή που είχε λήξει στις 136.430, αλλά πήρε 7.000 λέξεις παραπάνω. Επίσης θεωρούσα ότι θα ήταν πολύ σκοτεινό, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι. Κάτι που είχα επίσης υπόψην μου είναι ότι έχει παράξενο ρυθμό, κάποια σημεία είναι πολύ τραβηγμένα, κι άλλα πιλαλάνε αλαφιασμένα προς την επόμενη σκηνή.


Και τώρα ρηλάξ. Λίγο διάβασμα και πολύ ραχάτι, θα δω κανένα ντοκιμαντέρ, κι από φθινόπωρο πάλι. Η Παρέσσα, το τελευταίο βιβλίο θα πρέπει να μπει σε μια μικρή αναμονή, ίσως ενός έτους, αλλιώς θα κάψω φλάντζες. Έχω αφήσει και κάτι άλλα project στο αέρα, οπότε ίσως -λέω, ίσως- θα ασχοληθώ με αυτά.


Μ' αρέσει αυτό το συγγραφικό πρόγραμμα. Με βοήθησε πολύ τα τελευταία τρία χρόνια. Λέω να το κρατήσω, σαν συνήθεια. Βοηθάει πολύ στη συγκομιδή μεγάλου αριθμού λέξεων και με παραμυθιάζει ότι είμαι full time συγγραφέας. Ελπίζω να με βοηθήσει να γίνω κιόλας.