Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Λήξις συναγερμού. Ναι. Καλά.

Ο Νοέμβριος πέρασε, το NaNoWriMo τελείωσε κι η ηρεμία απεκαθίσταται σιγά-σιγά.

Το κείμενο που σχεδίαζα να γράψω γράφτηκε εντέλει, πλην όμως με βαριά τραύματα στην αρχική του σύλληψη. Η Γκα-Ντα-Γουάχι έγινε Α'τιίντ Παβατί και χαϊδευτικά Α'τίι. Ο Αγκατενό ο Ιχνηλάτης έγινε Μάκυα, που θα πει Κυνηγάει Αετούς. Ο πατέρας του Μάκυα απέκτησε φοβερά σημαντικό ρόλο (από 'κει που ήταν σκέτος κομπάρσος, πιθανόν και χωρίς όνομα). Και τα υπερφυσικά πλάσματα επίσης.

Όπως κάθε τέτοια εποχή (και κάθε με-τέτοιον-τρόπο-γραμμένο κείμενο) δεν είμαι εντελώς ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Για την ακρίβεια είμαι σίγουρη ότι είναι βαρετό, γεμάτο κλισέ, με ελάχιστο υπόβαθρο και χωρίς να λέει αυτά που θέλω. Φυσικά δεν είμαι διατεθιμένη να ασχοληθώ μαζί του περισσότερο. Μπήκε κατευθείαν στο φάκελο με τα ολοκληρωμένα κι αν ποτέ (σε δυο-τρια χρόνια, ας πούμε) μου τη βιδώσει, τα ξαναλέμε.

Το συγγραφικό πρόγραμμα μιλούσε για Παρέσσα και μετά ένα "φαντεζί αραμπέσκ", δηλαδή αυτό μεταγεγγραμμένο σε ψευδο-αραβικό υπόβαθρο και μετά ίδωμεν. Δυστυχώς δε νιώθω και πολύ Παρέσσα αυτήν την περίοδο, αλλά δεν ξέρω αν έχω και τη δυνατότητα να πιάσω τη Βοχέντα Μίνους. Δεν έχω ούτε κουράγιο ούτε και πολύ έμπνευση γι' αυτό. Κι επειδή είναι ένα κείμενο που το λιβανίζω από το 1993 -αμάν, είκοσι χρόνια παρά κάτι...- θέλω πάρα πολύ να του δώσω όση προσοχή του αξίζει.

Επιπλέον, με έπιασε πάλι η μανία για μοντέρνο φάντασι. Όπως κουβέντιαζα και τις προάλλες με μια γνωστή, που ελπίζω να γίνει φίλη, έχω βαρεθεί από καιρό να διαβάζω Τόλκιν, Μούρκοκ, Έρικσον, Τζόρνταν και πάλι Τόλκιν και Μούρκοκ και δώσ' του απ' την αρχή. Σώνει ρε παιδιά. Θα ήθελα ν' αρχίσω να διαβάζω συγγραφείς που δεν είχαν ακόμη γεννηθεί όταν κυρήχθηκε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.

Έχω κάνει τις προμήθειές μου. Adrian Tchaikovsky, Joe Abercrombie, R. Scott Bakker, Paul Kearney, James Enge, Mark Charan Newton, Elizabeth Moon, Sam Sykes, S. L. Farrell, Scott Lynch, N.K. Jemisin, Catherynne M. Valente, Stephen Deas, Richard Morgan, Jasper Kent, David Anthony Durham, Michael J. Sullivan, Daniel Fox καθώς και τους ήδη δοκιμασμένους (με την έννοια του ότι πήρα ένα μεζέ) Tom Lloyd, Glenda Larke, Brandon Sanderson, Andrzej Sapkowski , Alexey Pehov.



Πολύ πράμμα. Μιαμ-μιαμ. Κι είναι και το Κοράκι σε σειρά προτεραιότητας και μερικά ακόμη βιβλία Ελλήνων πλην του Κεραμίδα (Χαρίτος, Χρήστου, Λάχανης, Ψιλοπούλου, Μανδηλαράς, Πανώριος).




Μου φαίνεται αυτό ο συναγερμός δε θα λήξει έτσι εύκολα. Όπως είπε κι ο Πράκτωρ 000 στον Υποπράκτορα ΜΑΠ36, "Βουρ!"