Out of the dragon's jaws

Έτσι είχε πει ο Bryan Adams κάποτε, σε μια επιτόπια διασκευή του Into The Fire, σε μια συναυλία στην Ιαπωνία. Κι έτσι αισθάνομαι κι εγώ.

Μέχρι πριν δυο εβδομάδες έγραφα σαν τρελή. Κατεβατά να δουν τα μάτια σου, χίλιες και δυο χιλιάδες και μερικές φορές τρεις χιλιάδες λέξεις σε μια μέρα. Δεν έπεφτα κάτω από τις πέντε χιλιάδες λέξεις την εβδομάδα. Και όταν τελείωσε το μυθιστόρημα που έγραφα...

Πουφ.

Ξεφούσκωσε το θέμα. Κι έμεινα η μυαλοκομμένη, χωρίς έμπνευση και΄το σπουδαιότερο χωρίς κουράγιο.

Ευτυχώς έρχεται το Νανόριμο (για το οποίο θα σας μιλήσω πολύ-πολύ σύντομα) και πάνω στη διαδικασία επιλογής του τί θα γράψω, πήρα μπρος και οι 15,000 λέξεις του εκτου επεισοδίου του Κόμπες του Ντερλικοτή έχουν γίνει 18,000... Άντε κι ελπίζω μέχρι την 1η Νοεμβρίου να τις έχω κάνει 35,000. Όχι τίποτε άλλο, αλλά να, να έω γράψει τουλάχιστον ολόκληρο το έκτο επεισόδιο, για να μπορέσω να γράψω και το εντέκατο και τελευταίο...