Μόλις έβαλα για πρώτη φορά την τελευταία τελεία στο πρώτο κεφάλαιο. Τα πράγματα μου έχουν ξεφύγει αρκετά, μιας και από τους τριάντα περίπου πρωταγωνιστές έχω παρουσιάσει παραπάνω από τους μισούς. Τουλάχιστον έχω επιτέλους ένα χοντρικό σχεδιάγραμμα της ιστορίας, καθώς και αρκετές επιμέρους πιο καθαρές δομές, όπως πχ, τη δομή της κοινωνίας και το διάγραμμα πλοκής των τριών κρατών που έχουν ρόλο "κακού": τους Μηλίσιους -που αντιστοιχούν στους Ελλαδίτες-, τους Νεσίλι -βασίλειο στο νότο, ένας αναχρονισμός που φέρνει κάτι που μοιάζει με τους Χετταίους 3,000 χρόνια μπροστά από την εποχή τους- και τους Κοςς, τους νομάδες στα ανατολικά -που πιο πολύ θυμίζουν Σιβηριανούς παρά Σελτζούκους.
Έχω σκεφτεί το εξής δύσκολο θέμα: Μιας και το κεντρικό μοτίβο των βιβλίων περιστρέφεται γύρω από τον αριθμό εφτά, θέλησα κάθε βιβλίο να έχει εφτά κεφάλαια (συν πρόλογο και επίλογο προφανώς) από 14,000 λέξεις το καθένα. Το πρόβλημα που ενσκήπτει είναι το εξής: οιαδήποτε διόρθωση έχω κάνει ποτέ στα γραπτά μου, αυξάνει τον αριθμό των λέξεων κάθε κειμένου κατά ένα ποσό που κυμαίνεται από 500 έως και 1000 ή και 2000 λέξεις για κάθε 10,000 λέξεις αρχικού κειμένου. Αν θέλω λοιπόν να κρατήσω το μοτίβο των 14,000 λέξεων, πώς θα καταφέρω να συμβιβάσω ένα μεγάλο κεφάλαιο, που προφανώς θα θέλει και περισσότερες διορθώσεις, με τον ζητούμενο αριθμό λέξεων;
Πρόβλημα. Ευχάριστο όμως.
ΥΓ. Έχω σκεφτεί κάθε φορά που τελειώνω ένα κεφάλαιο, να ανεβάζω κι ένα μικρό κομμάτι. Θέλω όμως να του κάνω τα μερεμετάκια του πρώτα, οπότε μάλλον θα περιμένετε καμμιά βδομαδούλα ακόμη για ένα μεζεδάκι από το κείμενο.
Παρασκευή 8 Μαΐου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου