Tell me many tales, O benign maleficent daemon, but tell me none that I have ever heard or have even dreamt of otherwise than obscurely or infrequently. (CAS)
Σήμερα 11/5/2009, στις 12 το πρώι, έφυγε από κοντά μου η γιαγιά μου, Ευθυμία, σύζυγος Παύλου Δεσποτάκη, πρόσφυγας από το χωρίο Καράτζορεν του Πόντου, ετών 88. Αφήνει πίσω της τρείς γιους, έξι εγγόνια και δύο δισέγγονα κι ένα σωρό αγαπημένες μνήμες.
4
comments:
Ανώνυμος
είπε...
Μακάρι σε όλη σου τη ζωή να ανακαλείς στη μνήμη σου της καλές της στιγμές, Ευθυμία μου. Ακόμη και αν φτάσουμε στα χρόνια της είναι πολύ δύσκολο να δουν τα μάτια μας όσα είδαν τα δικά της. Να τη θυμάσαι για πάντα.
Σ' ευχαριστώ, Κωστή. Αυτό που λες για το πόσα θα δουν τα μάτια μας αν φτάσουμε στα χρόνια της, είναι αυτό που με τρομάζει περισσότερο. Αναρωτιέμαι τι απ' όσα έζησε κι έμαθε δε μας είπε ποτέ. Τι απ' όσα συνιστούν στην ύπαρξή της χάθηκαν για πάντα. Και καμμιά φορά αυτό σε κάνει να αμφιβάλεις για το ποιος είσαι πραγματικά και τη κληρονομιά κουβαλάς.
4 comments:
Μακάρι σε όλη σου τη ζωή να ανακαλείς στη μνήμη σου της καλές της στιγμές, Ευθυμία μου. Ακόμη και αν φτάσουμε στα χρόνια της είναι πολύ δύσκολο να δουν τα μάτια μας όσα είδαν τα δικά της. Να τη θυμάσαι για πάντα.
Σ' ευχαριστώ, Κωστή. Αυτό που λες για το πόσα θα δουν τα μάτια μας αν φτάσουμε στα χρόνια της, είναι αυτό που με τρομάζει περισσότερο. Αναρωτιέμαι τι απ' όσα έζησε κι έμαθε δε μας είπε ποτέ. Τι απ' όσα συνιστούν στην ύπαρξή της χάθηκαν για πάντα. Και καμμιά φορά αυτό σε κάνει να αμφιβάλεις για το ποιος είσαι πραγματικά και τη κληρονομιά κουβαλάς.
Συλλυπητήρια.
Να 'στε καλά όλοι σας...
Δημοσίευση σχολίου