Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Comics - Φεβρουάριος 2015

If You Loved Me You'd Think This Was Cute: Uncomfortably True Cartoons About YouIf You Loved Me You'd Think This Was Cute: Uncomfortably True Cartoons About You by Nick Galifianakis
My rating: 3 of 5 stars

Ο αδερφός του Ζακ σκιτσάρει μονοσέλιδα στιλιτεύοντας τις σχέσεις των δύο φύλων και λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους. Το χιούμορ είναι καυστικό, το πενάκι του χαρακτηριστικό (αν και λίγο καταθλιπτικό θα έλεγα) και αν δεν ήταν κοντά 200 σελίδες με μαύρη χολή, μπορεί και να το έβαζα στα τοπ πέντε κόμικ που έχω διαβάσει.


View all my reviews


El Eternauta: Ο κοσμοναύτης του απείρου (Τόμος 1)El Eternauta: Ο κοσμοναύτης του απείρου by Héctor Germán Oesterheld
My rating: 3 of 5 stars

Τόμος 1. Έπεσε τελικά στα χέρια μου κι αυτό το κλασσικό κομμάτι της όγδοης τέχνης. Παλιακό σχέδιο, παλιακές σχέσεις. Αλλά χαρακτήρες αρχετυπικοί και ιστορία με ενδιαφέρον. Το δεύτερο μισό του με όλο του το μιλιταριστικό ύφος δε με κέρδισε, μου φάνηκε βαρετό. Αλλά το χιόνι, τα Χέρια, τα σκαθάρια, ο ευφυής εφευρέτης... ήταν υπέροχα.


View all my reviews


El Eternauta: Ο κοσμοναύτης του απείρου (Τόμος 2)El Eternauta: Ο κοσμοναύτης του απείρου by Héctor Germán Oesterheld
My rating: 5 of 5 stars

Τόμος 2. Απείρως πιο ισορροπημένο και ενδιαφέρον από το πρώτο μέρος, η ιστορία καλπάζει κυριολεκτικά και με όλο της το παλιακό (επιμένω) επίχρισμα, καταφέρνει να συναρπάσει. Το τέλος καταπέλτης, ένας θρήνος για την αιώνια πάλη του ανθρώπου με το "αν" και ταυτόχρονα ο θρίαμβός του στη μάχη αυτή, το πώς και το γιατί δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσει.


View all my reviews


Επίσης:

True Story Swear to God, Tom Beland (28 τεύχη): Από τον τυπάκο που έγραψε το αγαπημένο μου Chicacabra, η γνωριμία και μετέπειτα ζωή του με τη γυναίκα του σε τεύχη. Το Αμερικανάκι γνωρίζει μια φλογερή Πορτορικάνα στη στάση του λεωφορείου στη Ντίσνεϊλαντ και μετά από βραχύχρονη σχέση εξ αποστάσεως, πηγαίνει να ζήσει μαζί της στο Πόρτο Ρίκο. Η αφήγηση δεν είναι πάντα πετυχημένη, αλλά το σχέδιο είναι κομψό και το σενάριο σε βάζει να σκέφτεσαι.

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Μύθοι των Ρώσων - Η κάθοδος των εννιά - Παρρέσα

Μύθοι των ΡώσωνΜύθοι των Ρώσων by Elizabeth Warner
My rating: 3 of 5 stars

Δεν ξέρω αν μου λύθηκαν όλες οι απορίες, αλλά μια καλή αρχή για εμβάθυνση την πήρα.

  View all my reviews





Η κάθοδος των εννιάΗ κάθοδος των εννιά by Thanassis Valtinos
My rating: 3 of 5 stars

Στεγνό, όσο στεγνό και το θέμα του. Πιότερο στεγνό απ' ό,τι θα το 'θελα.

View all my reviews





ΠαρρέσαΠαρρέσα by Ναννίνα Σακκά - Νικολακοπούλου
My rating: 3 of 5 stars

Απλά γραμμένο κι αληθινό χρονικό.

View all my reviews

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

The Shadow of Tyr

Σχόλια πάνω στο πρώτο βιβλίο της σειράς Mirage Makers της Glenda Larke, το Heart of the Mirage, δείτε εδώ.




The Shadow of Tyr (Mirage Makers, #2)The Shadow of Tyr by Glenda Larke
My rating: 4 of 5 stars

Δεν είμαι σίγουρη τι μου φταίει σε αυτό το βιβλίο. Από τη μία δεν υπολείπεται σε τίποτε από το πρώτο, όσον αφορά χαρακτήρες, κοσμοπλασία και περιγραφές. Πολλές φορές μάλιστα, όταν είσαι σίγουρος ότι τσίμπησες τη βλακεία και την παράβλεψη, τσακ! στη φέρνει και σου λέει ότι υπήρχε λόγος που σε άφησε να το πιστεύεις αυτό.

Από την άλλη, τραβάει σε μάκρος, πλατειάζει προσπαθώντας να χωρέσει 13 χρόνια μέσα σε 470 σελίδες και κάποιες φορές νομίζω ότι τα πράγματα ήρθαν πολύ βολικά για την πλοκή και με περιορισμένη συνέπεια ως προς την ιδέα και την κοσμοπλασία της.

Έχοντας αυτά υπόψην, είναι ένα υπέροχο βιβλίο. Αληθινό και βαθύ και με ένα γυναικείο χαρακτήρα που αποβάλει εκείνη την αντιπάθεια που του είχες στο πρώτο βιβλίο και ολοκληρώνεται σαν πολεμιστής, σαν πολιτικός, σα γυναίκα, σα μάνα. Η Domina Ligea Gayed, Miragerin-sarana, Exaltarch of Tyr είναι ένας από τους ωραιότερους και πολυπλοκότερους χαρακτήρες που έχω διαβάσει ποτέ.

View all my reviews

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Ματωμένο Φεγγάρι

Ματωμένο φεγγάρι Ματωμένο φεγγάρι by S.P. Somtow
My rating: 3 of 5 stars

Δεν ξέρω τι να πω.

Είμαι σίγουρη ότι είναι ένα καλό βιβλίο. Με χαρακτήρες και με περιγραφές και με πλοκή. Αλλά.

Δεν είμαι σίγουρη αν φτάνουν αυτά για να είναι καλό ένα βιβλίο. Ειδικά η αρχή, η σχέση μεταξύ Πρέστον και Κάρι και ο τρόπος που περιγράφεται το όλο σκηνικό, ο τρόπος που και ο ένας και η άλλη συμπεριφέρονται, τι να πω, είναι άνω ποταμών. Μοιάζει με κακογραμμένο φαν-φικ με λυκάνθρωπους, στα όρια του σαδιστικού άρλεκιν. Κι ενδιαμέσως έχουμε καταπληκτικές περιγραφές της σχιζοφρένειας του ΤΚ. Απλά καταπληκτικές.

Κι αυτό συνεχίζει και με την ιστορία της Σπεράντζα. Μεγάλο μέρος αυτών που λέει και κάνει δεν ταιριάζουν στο προφίλ της ως θρησκευάμενης αμαρτωλής. Οι ερωτικές της επιθυμίες μετατοπίζονται χωρίς βάση από τον έναν στον άλλο, αναλόγως του σχεδιαγράμματος της πλοκής.

Από τους υπόλοιπους, είναι δυο-τρεις σκέτες καρικατούρες (ειδικά ο Σάντερσον, ο Χάρπερ κι ο Κλοντ Γκρουμιό, για να μην αναφέρω το εξωτικό μπαχαρικό που λέγεται Τσαντραπούτρα), είναι ένα-δυο που έχουν μια κάποια βάση (ο Κλάγκαρτ που όμως καταντάει γελοία κακός, ο κόμης και η Ναταλία, η χήρα) και άλλοι, ειδικά οι Ινδιάνοι κι ο ΤΚ που είναι στ' αλήθεια εξαιρετικοί.

Το splatterpunk είναι πολύ καλό, αλλά 550 σελίδες μεγάλου σχήματος, με μικροσκοπικά γράμματα γεμάτες από ανάκατα κακο- και καλό-γραμμένους χαρακτήρες είναι ανυπόφορα πολλές.

View all my reviews

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Ξυπόλητος Θεός

Ξυπόλητος ΘεόςΞυπόλητος Θεός by Βασίλης Χ. Γιαβρής
My rating: 1 of 5 stars

Πιθανόν να μπορούσα να εκτιμήσω έστω την προσπάθεια του συγγραφέα να μπλέξει θυσία, οργή και κάποια (?) ιδέα επιστημονικής φαντασίας. Αλλά είναι γραμμένο με υπερβολική κι αναίτια αυτοπεποίθηση και περιγράφει κάτι που θα έπρεπε να απαγορεύεται δια νόμου: έναν φανερά και ξεκάθαρα ομοφυλόφιλο άνδρα να "υποκύπτει" (και τα εισαγωγικά δεν είναι προϊόν σεμνοτυφίας) στα θέλγητρα μιας γυναίκας. Κι όχι απλά να υποκύπτει, αλλά και να παρασύρεται από το πάθος.

Εχμ, όχι. Νόου, δηλαδή, πώς το λένε. Αυτό δείχνει άγνοια του πώς δουλεύει ο σεξουαλικός προσανατολισμός και έλλειψη σεβασμού στις εμπλεκόμενες κοινωνικές ομάδες. Το ότι η τύπισσα είναι θεογκόμενα δεν λέει απολύτως τίποτε.


View all my reviews


Μερικές σκέψεις ακόμα:

Βλέπω τελευταία στην Ελλάδα πολύ τακτικά αυτό το μοτίβο, και σε βιβλία και στην τηλεόραση. Ένας ομοφυλόφιλος (άνδρας ή γυναίκα) που υποκύπτει στα θέλγητρα του αντίθετου φύλου. Κάθε φορά, επειδή το γεγονός με εξοργίζει, προσέχω την παρουσίαση του χαρακτήρα: λέει πουθενά ότι είναι αμφισεξουαλικός; Λέει πουθενά αν πρόκειται για κάτι πιο μπερδεμένο;

Όχι. Πρώτον, για την ελληνική κοινωνία, ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι άσπρο-μαύρο. Δεύτερον, για την ελληνική κοινωνία, ένα ξεκάθαρα ομοφυλόφιλο άτομο μπορεί σε μια στιγμή αδυναμίας να κάνει σεξ με άτομο του αντίθετου φύλου.

Προσέξτε, δεν πρόκειται για την κοινωνική καταπίεση που τους αναγκάζει να το κάνουν. Το μοτίβο ενός άνδρα που αναγκάζεται να παντρευτεί και να κάνει σεξ με τη σύζυγό του για να καλύψει το κοινωνικώς μη-αποδεκτό μέρος του χαρακτήρα του, η ελληνική κοινωνία επίσης αρνείται, συνειδητά, να το αποδεχτεί. Οι σεναριογράφοι κι οι συγγραφείς το πασπαλίζουν με άφθονο ρομαντισμό, το περιγράφουν ουσιαστικά σαν μια "στιγμή αδυναμίας". Λες και το να επιθυμείς άτομα του ίδιου φύλου είναι επιλογή και θέλει δύναμη θέλησης για να το κάνεις!

Ήλπιζα ότι εν έτει 2015, κάποια πράγματα θα τα είχαμε εμπεδώσει. Αλλά φαίνεται ότι έχουμε πάρα πολύ δρόμο ακόμη, απλά και μόνο για να αρχίσουμε να ψυλλιαζόμαστε πώς λειτουργούν τα πράγματα αυτά.