Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Οι Χετταίοι

Οι ΧετταίοιΟι Χετταίοι by Oliver Robert Gurney
My rating: 5 of 5 stars

Έχω μεγάλη αδυναμία στους Χετταίους. Μάλλον γιατί ακόμη κι η προγιαγιά μου τους ήξερε -για την ακρίβεια ήξερε την πρωτεύουσά τους τη Χαττούσσα, την οποία και μνημόνευε εις την ποντιακήν, όποτε ήθελε να πει ότι κάτι ήταν μακριά. Πάντως τους έχω αδυναμία φοβερή, γιαυτό κι όταν αποφάσισα να γράψω κάτι ψευδοελληνικό-ψευδοποντιακό, οι αντίπαλοι των ηρώων μου, αν και όχι οι κακοί, ήταν κάποιοι που έμοιαζαν με Χετταίους.

Για να κάνεις κάτι τέτοιο όμως χρειάζεσαι άπειρο διάβασμα. Κι έχω κάνει άπειρο χετταίϊκο διάβασμα. Και το βιβλίο του Γκάρνεϋ είναι από τα καλύτερα που έχω διαβάσει.

Απλό αλλά όχι απλοϊκό, λεπτομερές αλλά όχι μπουκωτικό και τίμιο στις πηγές και τις ιδέες του, ζωντανεύει με προσοχή και τρυφερότητα έναν λαό που για αιώνες είχε μείνει ξεχασμένος. Έναν λαό που κάποιοι (ναι, φίλτατε Ραμσή, εσένα εννοώ) προσπάθησαν να μας πείσουν ότι τον νίκησαν, ενώ παραλίγο να νικηθούν από αυτόν. Ένα λαό που πιθανόν να ήταν κοντινότερα στην ισότητα των δύο φύλων από εμάς, κοντινότερα στην ανεξιθρησκεία από εμάς και κοντινότερα στο απόλυτο δίκαιο από μας.

Σταματώ εδώ, τους αγαπώ τόσο πολύ, που μπορώ να γράφω γι' αυτούς για ώρες. Αν πετύχετε πουθενά το βιβλίο, διαβάστε το. Θα τους αγαπήσετε κι εσείς όπως κι εγώ.


View all my reviews

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Οι Δραματουργοί των Γιαν - Η φωλιά της γάτας

Οι Δραματουργοί των ΓιανΟι Δραματουργοί των Γιαν by John Brunner
My rating: 4 of 5 stars

Απίστευτες ιδέες και εξαιρετικοί χαρακτήρες συνοδεύουν μια ήπια, στα όρια του πράου προσέγγιση του τι θα πει εξέλιξη και τι θα πει τέχνη. Ένα από τα κείμενα εφ που δεν προδίδουν την ηλικία τους παρά μόνο από μικρολεπτομέρειες, συμπύκνωσε σε ελάχιστες σελίδες, μικρότητες, πάθη, κολλήματα και λανθασμένες αντιλήψεις ενός ολόκληρου είδους και τα έθεσε σε αντιπαράθεση με τα αντίστοιχα ενός άλλου είδους, ένα είδος που θεωρεί τον εαυτό του πιο εξελιγμένο.

Η κλίμακα μεγέθους των γεγονότων είναι κυριολεκτικά πλανητική. Όπως και η αναγνωστική ευχαρίστηση.


View all my reviews


Η φωλιά της γάταςΗ φωλιά της γάτας by Kurt Vonnegut
My rating: 5 of 5 stars

Πώς γίνεται να περιγράψει κανείς το λεπτό κι ωστόσο σπαζοκόκκαλο χιούμορ του Βόνεγκατ; Τις περίπλοκες κι όμως απλούστατες ιδέες του; Τον αφοπλιστικά τίμιο τρόπο που αντιμετωπίζει τον κόσμο;

Φόμα, λέει ο Βόκονον. Ψέμα, ψευδαίσθηση. Είναι ψέμα ο πάγος-εννιά; Η Μόνα κι οι ξυπόλυτες πατούσες της; Είναι ψέμα το παρατημένο άγαλμα στο νεκροταφείο και τα ηφαίστεια του Σαν Λορέντζο;

View all my reviews

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Ο Θεός δεν είχε αντίρρηση...

Ο Θεός δεν είχε αντίρρηση...Ο Θεός δεν είχε αντίρρηση... by Thalis P. Coutoupis
My rating: 3 of 5 stars

Διαδραματίζεται στην Ελλάδα των επομένων 100-200 ετών (δε θυμάμαι ακριβώς, να πω την αλήθεια)

Όχι ακριβώς στρατευμένο, αλλά βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πίστη. Τα βάσανα στα οποία ρίχνει τους ήρωές του (πάει να πει τα εγκλήματα που τους βάζει να κάνουν) ξεπερνούν την υπερβολή. Η βαθιά πίστη στο Θεό τούς βοηθάει να αντέξουν. Κλωνοποίηση, πολιτική και ηθική είναι τα κυρίως θέματά του.

Η γλώσσα είναι στρωτή, η τεχνική του λόγου σχεδόν άψογη (κεφάλαια, παράγραφοι, κλπ). Η πλοκή καλούτσικη, με τα πάνω-κάτω της οργανωμένα σωστά.

Τρία προβλήματα εντοπίζω στο βιβλίο.

α) Η "εμφάνιση" του ίδιου του Θεού στο τέλος του κάθε κεφαλαίου, μια γραμμή εκτός κειμένου, να σχολιάζει τα τεκταινόμενα ως νεαρός προγραμματιστής. Δε με έπεισε, δε με συγκίνησε, σε με κάλυψε. Έμοιαζε με βεβιασμένο εκμοντερνισμό της ιδέας του θεού.

β) Οι διάλογοι είναι με bold kai italics. Ταυτόχρονα. Κακή επιλογή, κατά τη γνώμη μου.

γ) Αν και η Μελίνα είναι μια άθεη, ανεξάρτητη και επιτυχημένη πρωταγωνίστρια, στην ουσία οι γυναίκες παίζουν εντελώς δευτερεύοντα ρόλο στον κόσμο που περιγράφεται. Εκτός της Μελίνας (η οποία και πολιτεύεται και απ' όλα, αλλά μπορεί "να λυτρωθεί" μόνο μέσω των αντρών που την περιβάλλουν, πατέρας, αδερφός, εραστές, ο αρχηγός του κόμματος), οι υπόλοιπες γυναίκες είναι αόρατες σε βαθμό αναληθοφάνειας: Κάθε φορά που ένα από τα δίδυμα παίρνει τηλέφωνο σπίτι, πάντα το σηκώνει ο πατέρας και ό,τι κι αν έχουν να πουν, ποτέ δε μιλούν στη μάνα τους. Δηλαδή "δώσε λίγο τη μαμά, να την ακούσω" δεν παίζει.

Μοιάζει σαν να με πιάσανε τα φεμινιστικά μου, αλλά δεν είναι έτσι. Είναι στ' αλήθεια προβληματικό.


View all my reviews