Ο Θεός δεν είχε αντίρρηση...

Ο Θεός δεν είχε αντίρρηση... by Thalis P. Coutoupis
My rating: 3 of 5 stars

Διαδραματίζεται στην Ελλάδα των επομένων 100-200 ετών (δε θυμάμαι ακριβώς, να πω την αλήθεια)

Όχι ακριβώς στρατευμένο, αλλά βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πίστη. Τα βάσανα στα οποία ρίχνει τους ήρωές του (πάει να πει τα εγκλήματα που τους βάζει να κάνουν) ξεπερνούν την υπερβολή. Η βαθιά πίστη στο Θεό τούς βοηθάει να αντέξουν. Κλωνοποίηση, πολιτική και ηθική είναι τα κυρίως θέματά του.

Η γλώσσα είναι στρωτή, η τεχνική του λόγου σχεδόν άψογη (κεφάλαια, παράγραφοι, κλπ). Η πλοκή καλούτσικη, με τα πάνω-κάτω της οργανωμένα σωστά.

Τρία προβλήματα εντοπίζω στο βιβλίο.

α) Η "εμφάνιση" του ίδιου του Θεού στο τέλος του κάθε κεφαλαίου, μια γραμμή εκτός κειμένου, να σχολιάζει τα τεκταινόμενα ως νεαρός προγραμματιστής. Δε με έπεισε, δε με συγκίνησε, σε με κάλυψε. Έμοιαζε με βεβιασμένο εκμοντερνισμό της ιδέας του θεού.

β) Οι διάλογοι είναι με bold kai italics. Ταυτόχρονα. Κακή επιλογή, κατά τη γνώμη μου.

γ) Αν και η Μελίνα είναι μια άθεη, ανεξάρτητη και επιτυχημένη πρωταγωνίστρια, στην ουσία οι γυναίκες παίζουν εντελώς δευτερεύοντα ρόλο στον κόσμο που περιγράφεται. Εκτός της Μελίνας (η οποία και πολιτεύεται και απ' όλα, αλλά μπορεί "να λυτρωθεί" μόνο μέσω των αντρών που την περιβάλλουν, πατέρας, αδερφός, εραστές, ο αρχηγός του κόμματος), οι υπόλοιπες γυναίκες είναι αόρατες σε βαθμό αναληθοφάνειας: Κάθε φορά που ένα από τα δίδυμα παίρνει τηλέφωνο σπίτι, πάντα το σηκώνει ο πατέρας και ό,τι κι αν έχουν να πουν, ποτέ δε μιλούν στη μάνα τους. Δηλαδή "δώσε λίγο τη μαμά, να την ακούσω" δεν παίζει.

Μοιάζει σαν να με πιάσανε τα φεμινιστικά μου, αλλά δεν είναι έτσι. Είναι στ' αλήθεια προβληματικό.


View all my reviews