Witches Abroad

Πρέπει να είναι ένας χρόνος ή κάτι λιγότερο που διάβασα πρώτη φορά Τέρρυ Πράτσετ ή καλύτερα, μιας και το βιβλίοο δεν είναι μεταφρασμένο, Terry Pratchett. Ο θείος Terry είναι ο συγγραφέας της σειράς από νουβέλες που έχουν το γενικό τίτλο Δισκόκοσμος. Αν και πρόκειται για πρακτικά αυτοτελείς ιστορίες, που χωρίζονται χοντρικά σε τριλογίες ή πολυλογίες, όλες λαμβάνουν χώρα στον φανταστικό κόσμο του Δισκόκοσμου, ενός επίπεδου πλανήτη (;) που στηρίζεται στις ράχες τεσσάρων ελεφάντων, οι οποίοι με τη σειρά τους στηρίζονται στη ράχη της γιαγάντιας αστροχελώνας Α'Τουίν. Ο Δισκόκοσμος κυριαρχείται από τη μαγεία και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι άλλωστε;

Οι ήρωες του Πράτσετ (από τον ανίκανο μάγο Ανεμοβρόχη και την ικανότατη μάγισσα Γιαγιά Γουέδεργουαξ έως τους άντρες της Φρουράς της πόλης Ανκ-Μορπόρκ και το ΧΑΡΟ) έχουν να αντιμετωπίσουν στην καθημερινότητά τους τρολ που πίνουν λάβα στα ντόπια μπαράκια για τρολ, νανόψωμο που φτιάχνεται από πέτρα και σε χορταίνει και μόνο που το κοιτάς, κατοικίδιους δράκους με στομαχικά προβλήματα και τη Σέκτα των Δολοφόνων (αναγνωρισμένη από τον ίδιο τον Πατρίκιο της πόλης).

Γελάσατε; Μήπως δε διαβάσατε τη λέξη "καθημερινότητα";

Γιατί πέραν της καθημερινότητας οι καημένοι παλεύουν να επιβιώσουν έχουν να Αντιμετωπίσουν και... ασυνήθιστες καταστάσεις. Παλιές οντότητες που προσπαθούν να ξαναγυρίσουν στη ζωή. Θεούς που έχουν χάσει τους πιστούς τους. Νεραϊδονονές που την είδαν θεές. Τουρίστες, δισκοναύτες, ελεγκτές, κλέφτες και δολοφόνους, απίστευτα τοπία, ξεροκέφαλους αργότες, τα τελευταία τέσσερα γέτι, ένα δυο ζόμπι, ένα κράτος γεμάτο βρυκόλακες, μια αστυνομικίνα-λυκάνθρωπο, καλικαντζαράκια με σκωτσέζικες φούστες κι ένα σωρό προβλήματα τους αυτού είδους.

Γελάτε ακόμη;

Και πού να διαβάσετε... Ο Πράτσετ έχει έναν μοναδικό τρόπο να αφηγείται, τόσο μοναδικό που αν γυριστεί ταινία θα χάσει το 50% της γοητείας του. Κι ειδικά όταν μιλάει για τις τρεις φιλενάδες μάγισσες, τη Γιαγιά Εσμεράλδα Γουέδεργαουξ (μια στριφνή γεροντοκόρη που παλεύει με τον κακό της εαυτό), τη Νταντά Γκύθα Ογκ (μητριαρχική φιγούρα μιας τεράστιας οικογένειας και τρεις φορές χήρα) και τη Μαγκράτ Σκορδού (χίππισσα, οικολόγα, μαθητευόμενη νίντζα και κατά γενική ομολογία ξυλόκοτα), τότε ξεφεύγει εντελώς.

Στο εντέκατο (αν δεν απατώμαι) βιβλίο της σειράς, Witches Abroad, oι τρεις μάγισσες καλούνται να αφήσουν τα αγαπημένα τους Κριαροβούνια και το χωριό Κακός Κώλος για να πραγματοποιήσουν την τελευταία επιθυμία της Ντεσιντεράτα, άρτι αποθανούσης νεραϊδονονάς. Η πόλη που φτάνουν, μετά από 150 σελίδες περιπέτειες, είναι η Τζένοα, καταμεσής σ' ενα τεράστιο βάλτο, όπου γιορτάζεται το Μάρντι Γκρα κι όλα τα παραμύθια γίνονται πραγματικότητα. Ανάμεσα σε άμαξες που γίνονται κολοκύθες και ζόμπι που έχουν κόκορες για κατοικίδια, οι ηρωίδες μας θα βρεθούν αντιμέτωπες με τον κακό τους εαυτό καθώς και με τις νατανακλάσεις τους μέσα στον καθρέφτη. Κι όλοι ξέρουμε πόσο απατηλός μπορεί να είναι ένας καθρέφτης...