Δεύτερο κεφάλαιο

Χτες βράδυ, εν μέσω συμφορών και τρικυμιών, όπως θα έλεγε κι ο Χάρρυ Κλυν, τελείωσα το δεύτερο κεφάλαιο της "Ερεστής". Είμαι ελάχιστα ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα, διότι το κείμενο έχει ένα σωρό χάσματα και του λείπει το ambient, δηλαδή όλες εκείνες οι μικρολεπτομέρειες που θα το έκαναν πραγματικό (πχ, μυρωδιές, ήχοι, λεπτομέρειες σχετικά με τη θερμοκρασία κλπ). Είμαι όμως αποφασισμένη να τελειώσω ένα πρώτο γράψιμο και μετά να προβώ στις όποιες διορθώσεις τέτοιου -ή άλλου- είδους.

Άλλο πρόβλημα: εκεί που υπολόγιζα -και πάλευα- να φτάσω τις 14,000 λέξεις, όπως σχεδίαζα εδώ, το δεύτερο κεφάλαιο μου βγήκε λίγο, χμ, φαγανό να το πω, κοιλιόδουλο να το πω, αδηφάγο να το πω... Έφτασε ούτε λίγο ούτε πολύ τις 20,000 λέξεις. Πού είναι το κακό θα μου πείτε. Χμ. Είκοσι χιλιάδες λέξεις είναι καμμιά σαρανταριά σελίδες. Ένα κεφάλαιο σαράντα σελίδες; Δεν ακούγεται κάπως κουραστικό;

Το καλό είναι ότι το ζήτημα προχωράει. Ήδη το τρίτο κεφάλαιο έχει 2,000 λέξεις. Πιθανόν ως την επόμενη εβδομάδα, μπορεί και Κυριακή (με αυτούς του ρυθμούς σταθερούς) να έχω ξεπετάξει και τις 14 -προγραμματισμένες- χιλιάδες του τρίτου. Φαίνεται ότι το καλοκαίρι με βοηθάει στο γράψιμο.