Πόσα πράγματα...

Ω πόσα πράγματα μπορούν να γίνουν μέσα σε τόσες λίγες μέρες!

Μπορείς να προλάβεις να πας μια μονοήμερη εκδρομή στην Πάτρα. Να γνωρίσεις νέους φίλους και να ξανασυναντηθείς με παλιούς. Να πιεις έναν άθλιο καφέ σε ένα καταπληκτικό καφέ και να μείνεις κόκκαλο γιατί παρ' όλο που δε σε γνώριζαν, οι καινούργιοι φίλοι θυμήθηκαν τη γιορτή σου.

Μπορείς επίσης να μείνεις λίγο με τον εαυτό σου και να ζυγίσεις κάποια πράγματα. Να πεις "τελικά είναι καλότυχο ή κατσικοπόδαρα αυτό το Νέον Έτος;" και να μείνεις και πάλι με την απορία. Να προσπαθήσεις να κατασταλάξεις αν την ιστορία που γράφεις αυτόν τον καιρό τη γράφεις γιατί πραγματικά σ' έχει τρελάνει και πρέπει να γραφτεί ή τη γράφεις με το ζόρι για να προλάβεις να τη στείλεις σε κάποιον εκδότη τώρα που γυρίζει.

Μπορείς επίσεις να γιορτάσεις την ονομαστική σου εορτή με δυο ξαδέλφια και μια βαφτηστήρα, δυο κοτόπουλα στα κάρβουνα, κρασάκι και κοκακόλες και μια σαλατιέρα σοκολατάκια καλά γεμάτη. Καινα κοιτάξεις στο πορτοφόλι σου και να πεις "εγώ τώρα τι δώρο να κάνω στον εαυτό μου;" Κι απάντηση να μην πάρεις.

Μπορείς επίσης να διαβάσεις κι ένα-δυο βιβλία, γιατί το τρένο ως την Πάτρα κάνει τέσσερις ώρες. Τους Θρύλους του Σύμπαντος, εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές (βλέπε και το link παραπλεύρως), όπου 38 νέοι Έλληνες συγγραφείς του φανταστικούς ξεδιπλώνουν τις πένες και τις ανησυχίες τους. (Ούτε ένας ούτε δύο. Τριάντα οχτώ. Το φαντάζεσαι; Κι εσύ που νόμιζες ότι είναι δυο-τρεις μόνο σ' όλη την Ελλάδα...) Μπορείς επίσης να ξεκινήσεις να διαβάζεις το Θάνατο του Ιππότη Τσελάνο, επίσης ελληνικό φανταστικό και τον απαραίτητο Πράτσετ του μήνα, το Small Gods. Και να τρέχεις πανικόβλητη γιατί ξέχασες να πάρεις δώρο στη συνονόματη ξαδέλφη...

Πόσα πράγματα... Και πόσος λίγος χρόνος, όπως έχει πει και κάποιος πριν από κάποιον καιρό.