Πολλά βιβλία...

Αυτές τις μερες περνώ μια φάση πολύ γνωστή στους γύρω μου, που λέγεται "faster than a speeding bullet διάβασμα". Μέσα σε τρείς ή τέσσερις μέρες τελείωσα καμπόσα βιβλία, που μπορεί να ήταν κάπως μικρά σε μέγεθος (όχι όλα), αλλά είχαν μια εντελώς διαφορετική θεματολογία. Παρακάτω δυο κουβέντες για το καθένα, in no particular order:




Σχέδιο τρόμου, του Γιάννη Αντάμη: Νέος συγγραφέας, με ιδιαίτερη πένα. Μου άρεσε το ύφος του, καθώς και το ότι οι ιστορίες του μοιάζουν να μην έχουν σχέση μεταξύ τους, αλλά τελικά κάτι τις ενώνει...




Η τρέλα του Πινοσέτ, του Λουίς Σεπούλβεδα: Από τους πλέον αγαπημένους μου συγγραφείς. Πρόκειται για μια σειρά από άρθρα και δοκίμια που γράφτηκεν την περίοδο της σύλληψης του Πινοσέτ στην Αγγλία και λίγο αργότερα. Όλη η οργή ενός λαού που προσπαθούν να του επιβάλουν την αμνησία (και την αμνηστεία), την ώρα που ακόμη θρηνεί τους νεκρούς και τους εξαφανισμένους του. Μην το διαβάσετε αν έχετε κακή διάθεση. Θα σας κάνει να σκεφτείτε σοβαρά το πόσο πορωμένος και κακός έχει γίνει ο κόσμος που ζούμε.



Κβάζαρ ή Εκεί που βρίσκονται τα χαμένα, της Ευαγγελίας Λαμπρέλλη. Ένα όμορφο και μαγικό παραμύθι, που με κάνει να πιστεύω στο ευοίωνο μέλλον της φανταστικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα. Αν και η συγγραφέας έχει γράψει πολλά παιδικά βιβλία, ετούτο διαβάζεται εύκολα και από πολύ μεγαλύτερες ηλικίες.



Bodyland-Χωρασωματων, της Αργυρούς Μαντόγλου. Η αποκάλυψη. Σοκαρίστηκα από την ικανότητα της συγγραφέως να αποτυπώνει στο χαρτί όλες τις πιθανές αποχρώσεις του γυναικείου μυαλού. Παρόλο που τα "γυναικεία" βιβλία σπάνια με τραβούν να τα διαβάσω, ετούτο ήταν συγκλονιστικό. Σ υ γ κ λ ο ν ι σ τ ι κ ό. Απλά.