Θεοί του ατμού - Steampunk οράματα

Φέτος λέω να αναρτώ τα διαβασμένα μου ένα-ένα. Θα βοηθήσει και η κοινωνική δικτύωση σε αυτό, βεβαίως-βεβαίως. Για του λόγου το αληθές...

Θεοί του ατμού - Steampunk οράματα by Βασίλης Γιαννάκης
My rating: 2 of 5 stars

Γενικές εντυπώσεις, για ορεκτικό: μικρό βιβλιαράκι, αλλά εντυπωσιακό, με τις φωτογραφίες του και τα όλα του. Με Irene Astral μπροστά στην κάμερα και Σπύρο Κακούρη στο κλικ-κλικ, δύσκολα θα έβγαινε κάτι μέτριο. Να πω την αμαρτία μου θα προτιμούσα τη φωτογραφία της σελίδας 6 για εξώφυλλο, αλλά χαλάλι.

Ξεκινάω λοιπόν το διάβασμα.

~Τιτανομαχία, του Βασίλη Γιαννάκη: Ενδιαφέρον κείμενο, με ενδιαφέρουσα κοσμοπλασία. Ίσως ήθελα να κρατήσει λίγο περισσότερο η ίδια η μάχη και να μειωθούν τα προκαταρκτικά (ήμαρτον, τι λέω η γυναίκα :P ), αλλά και έτσι είναι μια καλή και φιλότιμη προσπάθεια που ανοίγει το βιβλίο όμορφα και ταυτόχρονα μας ανοίγει την όρεξη για τα επόμενα.

~Jolly steam roger της Φράνσης Παπουτσάκη: Ένας τρελός επιστήμονας (?) φεύγει για ταξίδι με τον υπηρέτη του (?) και τελικά πεθαίνουν. Κάποιες φορές, ο ατμός είναι απλά το πρόσχημα για να ειπωθεί μια ιστορία, αλλά εδώ ούτε ιστορία υπάρχει, ούτε τίποτε κι ο ατμός εξακολουθεί να είναι απλά πρόσχημα. Δεν είναι αντάξιο του άλλου δικού της διηγήματος στη συλλογή Once Upon A Future, ούτε και του petit βιβλίου της, Hide and Seek.

~Ο γίγαντας και το θηρίο του Ζήση Σακελλαρίου: Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα αλλά τελικά πολλά πράγματα αφήνονται στην τύχη τους. Μοιάζει λες κι ο συγγραφέας να ξέμεινε από λέξεις, σαν να έπιασε το όριο που υπήρχε και δε χωρούσαν τα υπόλοιπα.

~Ο λύκος που ουρλιάζει στο φεγγάρι της Λένας Κικίδου: Χαριτωμένη εκδοχή της κλασσικής ιδέας "κακός λευκός-καλός ιθαγενής". Το steampunk στοιχείο είναι καθαρά τσόντα εδώ, αντί για το μεταλλικό θηρίο θα μπορούσε να ήταν οποιοδήποτε άγημα φροντιέρων.

~Ο κύκλος του νερού των Κιάρας Καλουντζή, Μάριου Σκουλά: Έχω αρχίσει να γίνομαι γραφική (αναπόφευκτο όταν σχολιάζω κάτι της Κιάρας), αλλά δεν έχω κανένα σχόλιο για το διήγημα αυτό. Είναι ίσως το μόνο (μαζί με του Γιαννάκη) που το steampunk δεν είναι ούτε τσόντα, ούτε πρόσχημα, αλλά αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μου αρέσει απλά και μόνο γιατί στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος, αλλά ακόμα κι έτσι, δεν θα είχα κάτι να πω.

~Κλέφτης Ονείρων της Ντίνας Τσούμα: Δεν έβγαλα άκρη με αυτό το διήγημα. Η ιστορία που διηγείται δεν είναι ξεκάθαρη, δεν μπορώ να την παρακολουθήσω, έχει πισωγυρίσματα και πήδους από 'δω κι από 'κει χωρίς εξηγήσεις. Γι' άλλη μια φορά το steampunk είναι πρόσχημα, θα υπήρχε (υποθέτω, γιατί δεν ξέρω και ποια είναι) ιστορία και χωρίς αυτό. Επίσης, δε μου άρεσε η γλώσσα και η τεχνική, μου φάνηκαν εντελώς παιδιάστικα γραμμένα (όχι σαν να τα λέει ένα παιδί, αλλά σαν να τα έγραψε ένα παιδί).

~Βαρθολομαίος Νιτς του Θεόδωρου Καραδιαμάντη: Παλαιομοδίτικος τρόμος. Μοιάζει με ολίγον από Φρανκενστάιν συν μαγεία συν ατμός. Κακό ανακάτεμα, ένα από όλα θα ήταν αρκετό (ή ο Φρανκενστάιν ή η μαγεία ή ο ατμός). Επίσης παιδιάστικα γραμμένο.

~Λαθρεπιβάτης του χρόνου του Σαράντη Κρητικού: Sorry, your steampunk is in another castle. Σωστή χρήση της ελληνικής, ωστόσο και κατανοητό το τι θέλει να πει ο συγγραφέας. Λίγο παλαιομοδίτικο, με χαμένους κόσμους και Ατλαντίδες, αλλά όχι πάααρα πολύ κακό.

~Προκαλώντας τον άνεμο του Σαράντη Κρητικού: Τρυφερό, χαριτωμένο, αλλά όχι steampunk.

~Ν2 Ζepherus 128 της Ματίνας Μαντά: Ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά πρόχειρα εκτελεσμένη. Νομίζω ότι την χαντακώνει τόσο η απουσία -μαντέψτε- ουσιαστικού steampunk στοιχείου, όσο και αυτός ο εντελώς ξύλινος τίτλος του

~Έτος 1204 Μ.Κ του Γιώργου Γιαννουκαράκη: Μπερδεμένο, βιαστικό, κακογραμμένο, με ελάχιστα πιστευτή ιδέα, όλο τρύπες. Πιθανόν το χειρότερο της συλλογής

~Μαργαρίτα του Γιώργου Μπελαούρη: Συμπαθητικό, αλλά δεν ξεπερνάει το μέτριο.


Εν κατακλείδι, μετράω τέσσερα steampunk διηγήματα και εφτά μη steampunk. Κακός απολογισμός για τα γούστα μου και συγνώμη, αλλά και για τα λεφτά που έδωσα. Άμα ήθελα αχταρμά, έπαιρνα και τους Θρύλους του Σύμπαντος. Αλλά για steampunk ανθολογία και τα δύο τρίτα της να μην είναι steampunk, ε, πάει πολύ. Και δε βοηθάει καθόλου που τα τρία τέταρτα των κειμένων δεν είναι καλογραμμένα.


View all my reviews